~Rozdz 32.

 ~   .... - zacząłem lekko zdenerwowany co dało wyczuć się przy moim drżącym głosie. Odwagi
       dodał mi jej promienny uśmiech powodujący, że od razu miękną mi kolana. 
    - Wiem, że to za szybko bo jesteśmy razem dopiero z jakieś  półtora 
       miesiąca ale .. chciałbym cię mieć po prostu przy sobie rozumiesz? - zapytałem spuszczając
       wzrok, lecz po chwili znów "zawiesiłem" go na drobnej sylwetce blondynki kiwającej 
       wówczas głową.
    - Więc.. chciałabyś ze mną zamieszkać? No i jeszcze z pozostałą czwórką debili.
       Obiecuję, że będę o ciebie dbał i spełniał twoje wszystkie zachcianki ale nie 
       odmawiaj. W najbliższym czasie postaram się znaleźć coś tylko dla nas - zakończyłem 
       "przemowę" oczekując jakiejkolwiek reakcji ze strony dziewczyny. Ta jednakże podniosła
       się do pozycji siedzącej i bacznie przyglądała mojej osobie analizując każdy skrawek 
       skóry, każdą część ciała. 
    - Niall jesteś pewien? - uniosła jedną brew ku górze. Odpowiedziałem pewnie "tak" 
       przełykając głośno ślinę. 
    - Jesteś kochany, jasne że chcę - niemalże wykrzyczała a ja odetchnąłem z ulgą zarazem 
       mocno ją przytulając i całując namiętnie w usta.
    - Tylko jest mały problem. Wynajmuję mieszkanie z Emily i .. 
    - Coś wymyślimy nie zakrzątaj sobie tym teraz głowy - przerwałem jej po czym znów  
       złączyłem nasze wargi.  W pewnym momencie usłyszeliśmy dźwięk mojego telefonu 
       wskazujący na to, że ktoś dzwoni. Za pierwszym razem próbowałem to zbagatelizować, lecz
       ktoś najwidoczniej chciał za wszelką cenę się ze mną skontaktować, gdyż nie dawał za 
       wygraną. Podirytowany wyciągnąłem komórkę i zobaczyłem wyświetlony numer 
       Paula. Zganiłem się w myślach dlaczego olałem wcześniej jego próby dodzwonienia się i 
       szykowałem jednocześnie na niezły ochrzan. Przeprosiłem dziewczynę wciskając już
       zieloną słuchawkę.
       *Rozmowa* 
   - No kurde człowieku! Ileż razy można ..
   - Przepraszam byłem zajęty.
   - 'Zajęty" powiadasz? To ciekawe, bo pozostali też chyba nie wiedzą
     do czego mają te cholerne telefony.
   - O co chodzi?
   - Słyszałem o tym, że Harry, Louis i Zayn są w Polsce.. Co oni wyprawiają?
   - Zayn poleciał do Em ona próbowała .....
   - D0bra nie obchodzą mnie wasze "miłości" dzwonię w innej sprawie.
     Chodzą plotki, że przez ten wyjazd zespół się rozpada i postanowiliście
     grać teraz solo.
   - Jak solo? Przecież to ściema.
   - No właśnie. Dlatego załatwiłem wam wywiad w "Elen Show" gdzie temu
     wszystkiemu zaprzeczycie i oznajmijcie, że wszystko pomiędzy wami jest
     okej. 
   - W porządku. Kiedy? 
   - Jutro o 13.  
   - Przecież .. Oni są w Polsce.
   - Nie obchodzi mnie to. Mają być, jeśli nie wylatują i wtedy słynny
     boysband naprawdę ulegnie rozpadowi. Nie mam nic więcej do
     powiedzenia , trzymaj się Niall pa.
     *Koniec Rozmowy* 
     Byłem w szoku. Ba nie tylko w nim, bo ogarnęła mną też złość. Jak on mógł dać tak 
     cholernie podły warunek? Przecież to tylko jeden pieprzony wywiad, których mogłoby 
       być równie dobrze sto innych. Wciągnąłem głęboko powietrze próbując powstrzymać 
       jednocześnie drżenie rąk. "Kurwa" - przekląłem w myślach.
    - Co jest? - zapytała Jess łapiąc mnie za nadgarstek.
    - Krążą ploty, że One Direction się rozpada i teraz każdy z nas
       zamierza śpiewać solo. Higgins załatwił nam wywiad, w którym mamy
       temu zaprzeczyć - oznajmiłem w miarę spokojnym, opanowanym tonem.
    - Więc w czym tkwi problem? 
    - W tym, że on jest jutro o 13 a chłopaki są w Polsce. 
       Jeśli nie przylecą wylatują i wtedy nici z dalszego rozwijania
       kariery - mówiłem a głos coraz bardziej mi się załamywał. 
    - Niall to tylko dwie godziny lotu, zdążą - uśmiechała się gładząc delikatnie moje ramie.
    - Wiem przecież, ale nie jestem pewien czy załatwili 
       wszystkie sprawy, czy z Em już wszystko dobrze. Muszę do nich
       zadzwonić - powiedziałem stanowczo jednocześnie podsumowując i wybierając po chwili
       numer Zayna.
       *Końcówka rozmowy*
   - Tak Zayn jutro o trzynastej. Musicie być..
   - Będziemy spokojnie. Zobaczysz nas w Londynie jeszcze
     dzisiaj o ile jest jakiś samolot. Dobra kończę ucałuj Jess.
    - No okey, pa.
       *Koniec rozmowy*
     W miarę opanowany uspokoiłem trochę swoje emocje i wymusiłem blady uśmiech na
      który od razu dostałem reprymendę że wszystko będzie dobrze. Nie zamierzałem 
      dalej ciągnąć tego temu . Tkwiłem więc w twierdzeniu mojej ukochanej... 
      Usiadłem znów na łóżku dziewczyny z zamiarem kontynuowania rozmowy na temat
      naszej wspólnej przyszłości.
      *Oczami Zayn'a*
    - Dobra Styles masz dowiedzieć się o której jest najszybszy samolot do 
      Londynu. Louis spakuj nasze walizki i skombinuj podwózkę na lotnisko - wydałem 
      polecenia na co ci dwaj spojrzeli na siebie krzyżując po chwili ręce na klatkach 
      piersiowych.
    - No a wy co będziecie robić w tym czasie? - zapytał lokers wskazując palcem na Em a 
      następnie na moją osobę z uniesioną jedną brwią ku górze.
    - A my nacieszymy się jeszcze Polską - odparłem i przyjrzałem się dokładnie brunetce.
      Jej twarz na te słowa się rozjaśniła a w oczach dostrzegłem malutkie iskierki. 
      Uśmiechnąłem się. Ten sam ruch wykonała i po chwili ona. Nie czekając na dalsze 
        sugestie chłopaków złapałem rękę dziewczyny i wybiegłem z nią z hotelu. 
     - Zayn? - odezwała się ze zdezorientowaną miną.
     - Tak? 
     - Gdzie my w ogóle idziemy? 
     - No jak to gdzie? Na długi spacer a później do jakiejś restauracji. 
        Będę jednak na wszelki wypadek "pod telefonem" gdyby Harry 
        dzwonił z informacjami co z tym samolotem - powiedziałem i ucałowałem ją w policzek.
        Ta jedynie pokiwała z zadowoleniem głową dorównując mi kroku. 
        Szliśmy warszawskimi ulicami trzymając się za ręce. Co chwilę zatrzymywały nas jakieś
        fanki, proszące o zdjęcie i autografy. Nie protestowaliśmy, choć nie powiem, że ten 
        ostatni dzień w tym miejscu wolałbym spędzić sam na sam z szatynką.Tym bardziej, że
        udało mi się ją na nowo odzyskać. 
     - Mam do ciebie pytanie .. - zabrała głos przyszła pani Malik wyrywając się z mojego 
        uścisku j przystając w jednym miejscu. Spojrzałem na nią pytająco. Nie wiedziałem czego
        mogę się spodziewać. Wykonałem ten sam ruch co ona i czekałem na to aż powie co ją
        trapi.
     - Zayn ,  czy ty .... 
 _______________________________________________________________
       Tadam ! I jest. Przepraszam, przepraszam x1000 że musieliście tyle
     czekać. Od 2.04 byłam na wymianie z której wróciłam dopiero w 
     niedzielę. Nie miałam siły już pisać, byłam tak padnięta .. tyle się działo;o 
     W każdym bądź razie nadrabiam zaległości i w tym tyg. postaram się 
     coś jeszcze wrzucić. Dziękuję za tyle kom. i odwiedzin no i obserwatorów!
     Dzięki waszym komentarzom ,wiem przynajmniej że ktoś czyta te moje
     wypociny XD 
     ZAPRASZAM WAS SERDECZNIE NA DRUGIEGO BLOGA (W ROLI GŁÓWNEJ
     NIALL), Z KTÓREGO ZAŁOŻENIEM ZMAGAŁAM SIĘ Z DOBRE 2 TYG.
     JEST NA RAZIE PROLOG I 1 ROZDZ.. ALE WCHODŹCIE,KOMENTUJCIE.
     CHCĘ WIEDZIEĆ CZY WARTO PISAĆ DALEJ : 3
     MACIE LINKA  stole-my-heartt.blogspot.com