~Rozdz 15.

     ~  ....nie jestem jeszcze gotowa-powiedziałam siadając na brzegu łóżka.Mulat zaraz 
            pojawił się koło mnie i zdenerwowany zaczął:
         - Em, przepraszam, ale ze mnie idiota.
         -Skarbie, wszystko jest okej-powiedziałam dodając przy tym uśmiech, choć to mu 
            najwidoczniej nie pomogło gdyż cały czas był przygnębiony. Nie wiedziałam, dlaczego
            się tym tak bardzo przejął. Uważałam jednak, że pośpiech to zły pomysł i chciałam 
            jeszcze trochę poczekać. 
          -Idziemy spać? Już późno..-rzuciłam od niechcenia, by przerwać tę niezręczną ciszę.
          -Tak -odpowiedział oschłym głosem, po czym położył się na plecach i wpatrywał w 
            sufit. O co mu chodziło? Ułożyłam się obok niego i wtuliłam w jego klatkę piersiową. 
            Po chwili usłyszałam cicho wypowiedziane słowo : "Przepraszam", na co mimowolnie
            uniosły mi się lekko kąciki ust tworząc zarazem uśmiech.
            Nie wiem o której zasnęłam, nie pamiętam -urwał mi się film.
            *Następny dzień*
            Obudziłam się dość wcześnie jak się okazało, bo gdy spojrzałam na zegarek była 
            punkt 8. Malik jeszcze słodko spał w pozie takiej, jaką zapamiętałam wieczorem. 
            Nie chciałam go budzić, lecz nie wiedziałam o której ma samolot więc postanowiłam 
            zaryzykować.
          -Koooocie.-przeciągnęłam i po chwili zauważyłam, że przekręca się na drugą stronę.
            Z jednym się mogłam zgodzić-ciężko go było wyrwać ze snu.
            Jako że nie miałam innego wyjścia postawiłam na inny, dość skuteczny sposób. Zaszłam
            tylko do łazienki i nalałam do kubeczka lodowatej wody, która po chwili wylądowała 
            na ciele Mulata.
          -Matko!-krzyknął zrywając się na równe nogi. Uniosłam tylko jedną brew i położyłam
            rękę na biodro.
          -Ziiiiimno!-dodał po chwili już mniej zdenerwowany i zaczął się trząść. Zaśmiałam się
            tylko pod nosem i podałam mu ręcznik, kierując się następnie do szafy po jakieś 
            ciuchy na dzisiejszy dzień. Założyłam czarną,luźną bokserkę na grubych ramiączkach

            i różowe spodnie. Dorzuciłam kilka dodatków i efekt końcowy był całkiem okej.

 

  -Czemu obudziłaś mnie w tak okrutny sposób?-powiedział gdy przebrana weszłam z

      powrotem do pomieszczenia a następnie zmierzył mnie wzrokiem.Zdezorientowana

się odezwałam:                                                                                                                                      

 -No wiesz tak to jest jak się nie chce wyjść z łóżka.-zaczęłam wystawiając mu język.

-O której masz samolot?-dodałam po chwili.                                                                              

            -A która jest? -zapytał przerywając "myślenie". Poważnie,czasami nie wiedziałam o            czym  on tak ciągle myśli, ostatnio robi to coraz częściej.                                                    

          -Kilka minut po dziewiątej.-odpowiedziałam.                                                                                                  -O kuźwa, za pół godziny....- i zaczęło się bieganie, poprawianie włosków i przeglądanie 

        się w lustrze . Ah ten Malik, czasami potrafił siedzieć w łazience dłużej ode mnie,żeby
        się przysłowiowo "ogarnąć".                                                                                                                    

         *Dziesięć minut później*                                                                                                                                   -Skończyłeś wreszcie?-rzekłam podniesionym głosem,ileż można modelować jedną

   fryzurę!?                                                                                                                                                      

  -No! Już jedziemy. -usłyszałam odpowiedź.                                                                                    

*Na lotnisku*                                                                                                                                           

       Pożegnałam się z nim co zresztą długo nie trwało, bo zaraz pojawiła się masa fanek.      

           Zayn  nie miał dziś najwidoczniej ochoty na kilkadziesiąt zdjęć, nie miał też na to czasu i wytłumaczył tylko że się śpieszy i strasznie przeprasza.                                                       
 Miał już właśnie przejść przez odprawę, ale zatrzymał się i wrócił do mnie, by czule 

pocałować.                                                                                                                                                  
    -No idź już. Chłopaki na ciebie czekają.-odezwałam się tylko.                                                     

   -Wrócimy za 3 dni.-uśmiechnął się po czym mocno mnie przytulił.Nie chciałam żeby  
           jechał, no ale cóż -było to jego obowiązkiem. Na dni jego nieobecności zorganizowała        sobie szukanie tej cholernej pracy. Musiałam to zrobić, gdyż innego wyjścia nie miałam.

Zadowolona, że już za kilka tych przeklętych dni zobaczę resztę zespołu, tych debili

           których uwielbiałam-wróciłam do domu. Spotkałam w nim zdenerwowaną Jessicę.                      "To pewnie przez stres związany z tym kursem" pomyślałam i się z nią przywitałam.             
       Dałam jej jasno do zrozumienia, że nie ma się czym przejmować i wszystko będzie dobrze. Gdy godzinę później wyszła czekając na nią obejrzałam jakieś nudne programy            
      telewizyjne i zrobiłam sobie obiad. Zdążyłam już w tym czasie porozmawiać z moim Bad Boy'em, który wylądował po kilku godzinach w Berlinie.                                                         
*Kilka godzin później*                                                                                                                               
        Minęło już sporo czasu odkąd blondyna pojechała w sprawie tej posady fryzjerki. Powoli
        zaczynałam się o nią martwić, robiło się w końcu coraz później i ciemniej. Nie wiedziałam

 w jakim miejscu znajduje się dokładnie ten salon, więc pozostało mi tylko czekanie aż

ona się odezwie. Z każdą chwilą jednak przeczuwałam że coś się stało....                           
*Pół godziny później*                                                                                                                                

     Przeglądałam właśnie twitter'a z nadzieją, że moja przyjaciółka pojawi się zaraz w domu.
       Po kilku minutach wyświetliło się połączenie ,numer "nieznany". Zazwyczaj nie                    
odbierałam takich telefonów, gdyż często okazywało się że to zazdrosne fanki mojego
chłopaka. Tym razem coś podpowiadało mi żebym zrobiła wyjątek. Nacisnęłam           
zieloną słuchawkę:                                                                                                                                       
         ____________________________________________________________
I co sądzicie? Wg. mnie taki sobie, ale obiecałam że dodam to dodaję!

       Dziś dostałam płytę "Take Me Home" od mojej przyjaciółki i się jaram xd  
     *O* Normalnie KOCHAM CIĘ OLA! <33                                                              
CZYTASZ=KOMENTUJESZ:33                                    
     to co dalej?: 16 komentarzy=16 rozdział :)