~Rozdz 38.

                                        *przeczytaj info.pod rozdziałem-ważne:)*

~ Odpięłam  pas po  czym   spojrzałam   na   Zayna,  który   w   tamtym   momencie   przyjaźnie   się 

    uśmiechał.Podniosłam się  z  siedzenia  przeklinając  w  myślach  to  jakie  okazało  się  one  wbrew

    pozorom   nie   wygodne;  czym   jednocześnie   spowodowane   były   bóle  w  okolicach  " kości 
    ogonowej " .  Odwróciłam   się    za   siebie    i   skontrolowałam   a   może   raczej    próbowałam
   skontrolować    gdzie   podziewał   się    Louis   z   Harrym.   Styles,  Styles  ..  musiałam   z   nim 

    porozmawiać   jak   i   zarówno   podziękować,  bo   spójrzmy   prawdzie  w   oczy  dzięki   niemu

    przezwyciężyłam  ten  ciężki  okres związany  z tymi  wszystkimi   cholernymi    problemami   czy

    też   plotkami.  To   właśnie  jemu  zawdzięczałam  fakt,  że  podniósł   mnie   na   duchu   dodając 

    otuchy i  odrobiny  wsparcia  tłumacząc, że całe zajścia  były  tylko i   wyłącznie   dla   wywołania

    nowych sensacji. A co  za tym się kryło? Pieniądze .. Racja, przecież   media  w   takowy   sposób

    zarabiają, by utrzymać swoje   rodziny. Tylko   pomijają   pewien  drobny  szczegół - tym   samym

    niszczą życia innym ludziom; nie zawsze, ale jednak w większości przypadków.

 - Emily chodź oni do  nas dołączą - z  amoku    wyrwał   mnie  głos   Malika.  Powtórnie  spojrzałam 

    na  dwóch  kretynów  po czym  zadecydowałam  iż  nie   warto  zaprzątać  nimi  głowy,  gdyż  ze 

    względu na to, że są już dorośli - doskonale poradzą sobie sami.

    Stanęłam   przy    metalowych   schodkach,  którymi   mieliśmy  zejść   na   ziemię,  by  następnie

    skierować swoją twarz ku Mulatowi i z zadowoleniem rzec..

 - Nareszcie w domu - chłopak  na  moje słowa  zaśmiał   się   beztrosko   ująwszy   wcześniej   moją 

    dłoń.   Razem    ruszyliśmy   na   dół   pokonując  ostrożnie   stopień   za   stopniem.  Wciągnęłam 

    głęboko  powietrze  i   założyłam  na   nos  Ray  Bany  zatrzymując  się  na  chwilę,  podczas   gdy 

    ciemnowłosy odbierał nasze bagaże." Zadarłam "  głowę  wysoko  w   górę   powodując   zarazem ,

    że ciepłe promienie   słoneczne   beznamiętnie   otulały   mą   twarz. Pogoda   ostatnio   dopisywała 

    co mogło wydawać się nieco dziwne, gdyż była  prawie   końcówka  lata. Nie   pozostawało   więc

    nic innego jak cieszyć się  gorącymi   dniami. Uwolniłam  włosy  z   luźnego  koka  i   momentalnie 

    poczułam jak wirują   delikatnie  w   powietrzu.Przeczesałam  je  palcami   by  następnie  odwrócić

    się w stronę  Zayna i sprawdzić  czy aby na  pewno  sobie  radzi. Tuż   obok   niego   dostrzegłam

    także  dwójkę  znajomych mi osób, którzy non stop  oddawali   by   się  wygłupom  i   beztroskim

    zabawom   -  niczym   rozwydrzone   dzieci.  Podparłam   ręką    prawe  biodro  z   rozbawieniem 

    przyglądając  się   Harremu  siłującego   się   z   walizką. Wyglądało   to   niemniej   przekomicznie.

    Na ratunek  lokowatemu  pośpieszył nie kto  inn y jak   Louis  tłumacząc   zarazem,  że   z   takimi 

    rzeczami musi postępować " na spokojnie " a  nie   od   razu   z   nerwami. Jedna   istna   komedia/ 

    kabaret  w  jednym.  Nie  zorientowałam  się  nawet jak   przywarłam   swoim   ciałem   do   torsu 

    Malika, który ramionami oplótł   mój   brzuch   zręcznie   przyciągając bliżej   niego .Chciałam   mu

    się wyrwać  bądź w jakikolwiek  sposób uwolnić, lecz  nie było  mi   to  chyba   dane   bo chłopak

    okręcił  mnie   wokół    własnej   osi  stając   następnie  naprzeciwko  mojej   osoby  wpatrując  się 

    jednocześnie z zaciekawieniem w mą twarz.

 - Coś nie  tak? Tusz  mi się  rozmazał? - zapytałam  co   wydało   się  być   bardziej    lamentem   niż 

    pytaniem,     dotykając   mimowolnie   polika   opuszkami   palców. Mulat   w   danym   momencie 

    wyglądał  niemniej  dziwnie  spoglądając tak  na   mnie   przez   dłuższą   chwilę. Na   moje   słowa 

    zaśmiał się głośno  z  wyczuwalną  nutą  rozbawienia  głosie   kręcąc   przy  tym  głową   na  boki.

    Mozolnym  lecz zarazem stanowczym    ruchem   złapał   mój  nadgarstek   i  opuścił   dłoń,  która

    parę sekund wcześniej umieszczona była na mojej skórze.

 - Po  prostu . . .  -   zaczął,  zmysłowo bawiąc  się  moimi  włosami,  odgarniając   je   następnie   za

    ucho. 

 - Stęskniłem  się  za  tym  wiesz?  Stęskniłem  się   za  Tobą -   westchnął   wyrażając   tym   samym 

    niezadowolenie jak i bezsilność.

 - Naprawdę  nie  mam  pojęcia  co  byłbym  w  stanie  zrobić  gdybyś    rzuciła   mnie   na   dobre  - 

    oznajmił spuszczając wzrok a mną zawładnęło poczucie winy i   wstyd.  Dlaczego   mu   wcześniej

    nie  wierzyłam?  Dlaczego  naszły  mnie  wątpliwości  skoro   bardzo    dobrze    zdawałam    sobie 

    sprawę że mnie kocha?

 - Zayn ja  Cię  przepraszam, tak    cholernie   Cię    przepraszam - powiedziałam    niemal   szeptem a

    jednak  wystarczająco  głośno,  by  chłopak   to   usłyszał. Oplótł    swoimi   rękami   moje   biodra

    jednocześnie zręcznie przysuwając bliżej siebie.

 - Ty nie masz mnie za co przepraszać. Wiem,  że   to   wszystko   mogło  Cię   przerosnąć.Te   plotki,

    sytuacja z Perr . . . 

 - Cii  nic  już  nie  mów - przerwałam  mu  kładąc  dłonie   na   klatce  piersiowej  ciemnowłosego    i 

   umiejscawiając swoją głowę w zagłębieniu   jego   szyi. Ten  mnie   posłuchał    nie   powiedziawszy

    dalej  ani  słowa. Ucałował  moje  włosy po  czym  oparł  się   o  moje  ramię   nucąc   pod   nosem 

    dotąd   nie    znaną,  ale   jakże  przyjemną   dla  ucha   melodię. Uniosłam    delikatnie    kąciki   ust

    ciesząc  się po prostu chwilą, do  czasu  kiedy   to    bezczelnie    postanowiono  nam   ją  zakłócić.

 - Ee . . . Gołąbeczki nie chcemy Wam przeszkadzać, ale  chyba   pora   się   już   zbierać -  obydwoje

    usłyszeliśmy zachrypnięty,  charakterystyczny   głos. Z   dobrze   widoczną   niechęcią   obróciłam

    się w    stronę   dobiegających   dźwięków. Tam   na   tym  "słynnym pojeździe"  mającym   zamiar

   dowieść bezpiecznie i bez zbędnych zamieszek ludzi,  którzy   w    miejscu   publicznym  "narażeni"

   są na nagły   napad fanów ( bo spójrzmy na to z innej strony- w  przypadku    dużej   ilości   takich

    osób   mogłoby   skończyć  się   nie  fajnie  jeśli  w  pobliżu    nie    ma  ochrony  )   do   budynku 

    znajdującego  się    nieopodal    punktu   w   którym  wyląduje  samolot. Spojrzałam   cynicznie  na 

    Harrego  podnieconego  nie    wiadomo  czym,  który  z  wielkim  bananem   na    twarzy    zaczął 

    wciskać klakson mając przy tym niezły ubaw. Kolejny   raz   popatrzyłam   na   Zayna    błagalnym

    wzrokiem, ale ten tylko z miną  typu "przyjaciół  się   nie  wybiera"   wzruszył   ramionami   i   ujął

    moją dłoń kierując się następnie do owego środku transportu.

    Cała  nasza  czwórka  wraz  z  kierowcą  pomieściła  się  w   nim   z   niemałym   trudem ,  jednak 

    dyskomfort  ten  miał  trwać  zaledwie  kilka  minut    nie   warto  było    więc  przesiadać  się   do 

    drugiego "mini samochodziku" w którym zresztą wieziono nasze bagaże.

 - Louis czy mógłbyś łaskawie   przestać   się    bawić   moimi  włosami? - zapytałam   podirytowana 

    tworząc sarkastyczny jak i wymuszony uśmiech.

 - Są takie miękkie i puszyste - odparł  chłopak   nie   zaprzestając   wykonywania   czynności,   która

    jednym słowem doprowadzała mnie  do   szału. Zagryzłam   wargę  modląc  się   byśmy  w  końcu 

    dotarli. Po jakiejś chwili pojazd   się   zatrzymał   a  mężczyzna   wyglądający   na   ok  trzydziestkę

    oznajmił, że możemy już wysiąść  i   zabrać  swoje   walizki.Tak  też  więc zrobiliśmy, kierując   się

    następnie w stronę szklanych, wielkich  drzwi   mających   na   celu wpuszczenie   nas  do  środka 

    co okazało się  nie   lada  wyzwaniem,  gdyż   roiło   się   tam  od   reporterów  próbujących  robić 

    zdjęcia odkąd   tylko  przekroczyliśmy   progi lotniska.Zasłoniłam   ręką   twarz   podobnie  zresztą

    jak   moi   towarzysze,  ściśle   wypatrując   grupki   pozostałych   przyjaciół   którzy   zgodnie   z 

    obietnicą iż nas odbiorą również powinni znajdować się w budynku.

 - Są tam! - krzyknęłam Mulatowi wprost do ucha chcąc   zagłuszyć   tym   samym   piski   należące 

    zapewne do fanek zespołu.Uniosłam rękę najwyżej jak  tylko   potrafiłam   by  dać   znać   Niallowi

    i innym w jakim położeniu  się  obecnie   znajdowaliśmy. Irlandczyk   wykonał   specyficzny   ruch

    głową wskazując jednocześnie na   Paula i   kilku   ochroniarzy   próbujących   przedostać   się   do 

    nas poprzez tłum ludzi. 

 - Znów jesteście razem? 

 - Zayn co z Perrie? To prawda że będziesz   miał  z   nią   dziecko? - wyłapywałam   kolejne   pytania 

    kierowane z logiki do mnie i Malika.

 - Doszły  nas  słuchy,  że   w   Polsce   próbowałeś   popełnić  samobójstwo.  Potwierdzasz   to ? 

 - Przepraszam nie mam  czasu - sprostował   mój  chłopak   oznajmiając  tym   samym, że   nie    ma 

    zamiaru odpowiadać na żadne pytania. Ci jednak nie   dawali  za   wygraną   i   wciąż   napastowali 

    chcąc wyciągnąć jak najwięcej   informacji   z   naszego życia   prywatnego. Odetchnęłam  z   ulgą

    kiedy przed nami pojawili się dobrze zbudowani mężczyźni odziani w czarne stroje.

 - No już! Przesuńcie się! - krzyczał jeden przez drugiego   torując   nam   drogę   tak,  byśmy   mogli

    bezpiecznie   przedostać   się   do   przyjaciół. Byłam   przerażona  i  jednocześnie  zszokowana    z 

    zaistniałej afery spowodowanej   naszym   powrotem   do   Londynu. Nie wiedziałam, że   zrobi  się

    z tego taka wielka  sensacja . . W   dodatku    sytuacje    mające  miejsce  w  poprzednich    dniach

    tylko podgrzały temperaturę jeśli chodzi o media. . . 

    Gdy w końcu odzyskaliśmy szansę do swobodnego  poruszania    się   od    razu   podbiegłam   do 

    małej   grupki   trzymającej  się    w   stosownej  odległości  od  ludzi,  którzy  kilka   chwil    temu 

    próbowali nas zmiażdżyć. 

 - Jessica ! - wydałam stłumiony okrzyk   po   czym  wtuliłam się   z   impetem   w   przyjaciółkę.  Nie

    widziałam jej od dłuższego czasu,  cóż się  dziwić  że  tak  bardzo  cieszyłam się    z    jej   widoku. 

    Moje powieki mimowolnie stały się  wilgotne i  już sekundę   później    po    policzkach    beztrosko 

    spływały kryształowe, słone łzy. Łzy szczęścia . . . 

 - Brakowało mi Ciebie. Nawet nie zdajesz  sobie   sprawy   jak  bardzo -  wydukałam  w   przerwach 

    pociągając   nosem.   Postanowiłam   się  wreszcie   doprowadzić   do   porządku  i   przywitać  z 

    resztą za którą jakby nie patrzeć - tęskniłam równie mocno.

 - Niall   zrobiłęś   coś  z   włosami ?  -  zapytałam    łakomczucha   mierzwiąc    jednocześnie    jego 

    czuprynę i  burząc  tym  samym   fryzurę    nie   wyglądającą  po " napadzie "  tak  jak  zamierzał 

    widocznie blondyn. Horan  wydał   cichy   pomruk  niezadowolenia  wywołując  tym  samym   u  

    mnie   dawkę  śmiechu. Po  chwili   jednak   wypowiedział  te   słowa  na   które  tak  czekałam :

    Witaj   w   domu. Wyściskałam  się   z  każdym, kiedy  doszłam  wreszcie  do   jakiejś   brunetki 

    o gęstych, kręconych włosach i idealnej figurze. 

 - Ee . . . - za jąkałam się kierując swój wzrok następnie ku chłopakom i Jess. 

 - Emily to jest Danielle moja dziewczyna,  Dann to jest Em - przedstawił  nas  sobie   Liam   co   nie
    oznaczało   że   nie  czułam   dyskomfortu.  Powiedziałam    schludne   '  Cześć  '   i    uściskałam
    dziewczynę    na   co   ta  przyjaźnie   się   uśmiechnęła.   Nie  wyglądała    na   jakąś  szczególnie

    wywyższającą się ' ah jaka  to ja   nie jestem piękna,bla  bla  bla' postanowiłam dać   jej  szansę    i 

    spróbować   się   z   nią   chociażby   zakolegować. Nigdy    nie   oceniaj  ludzi   po   wyglądzie, 

   pozory   mogą    mylić   zawsze  powtarzała   mi   mama.  Chciałam  jeszcze    o   coś    wypytać 

   ową partnerkę Daddy'ego kiedy przerwał nam Paul.

 - Dziewczyny załatwicie do w domu. Teraz jedziemy! - wyrzucił  na   jednym    tchu   ciągnąc   nas

    wszystkich do wyjścia. Fakt miejsce gdzie    wkoło    pełno  rozwrzeszczanych  fanek    nie   było

    odpowiednie do nawiązywania   nowych znajomości. Ujęłam   dłoń   ciemnowłosego   i   ruszyłam

    za innymi kierującymi się do samochodów. . . 

   

   *Jakiś czas później*  

   

   *Perspektywa Zayna*

    Siedzieliśmy wszyscy  w  salonie  pochłonięci  i  zatraceni    w   oglądaniu filmu.   Od   razu    po 

    przylocie    postanowiliśmy   przyjechać  do   domu    mojego  i   chłopaków,  zresztą   Emily  nie 

     miała nic   przeciwko   oznajmiając   że   chce   spędzić  trochę   czasu   z  przyjaciółmi   których 

     nie widziała jakiś czas. Dziwiłem się jej trochę, bo ma   przed sobą  jeszcze   tyle   a  po   podróży

     na pewno była zmęczona. Cóż nie sprzeciwiałem   się   jej. Cieszyłem   się,   że   zdecydowała  się

     wrócić ze  mną  do  Londynu,  znów  ze   mną   być.  Nie   dopuszczałem   do  siebie  myśli ,  że 

     mogłoby być inaczej, że   mogłaby mnie zostawić. NIE . Musiałem  o   nią   zawalczyć ,dlaczego?

     Bo nie wyobrażałem  sobie   życia   bez   niej. Co z tego że nie budzimy się  obok  siebie   każdego

     ranka, nie mieszkamy   ze   sobą? Po   prostu  potrzebowałem   jej,  jej  obecności  bo  była  moim 

     tlenem , powodem by wciąż być na tym świecie. 

     Całe  rozmyślenia   na   temat   teraźniejszości i  tego  co  wydarzy  się  później   przerwał  telefon

     Emily. Śledziłem każdy jej ruch, każde jej  posunięcie. Przeczytała   sms   po   czym   spojrzawszy

     na  nas wszystkich i   zatrzymując  swój  wzrok  dłużej  na  osobie  Jessicy  pokręciła  głową   na 

     boki   i   wybiegła.   Po    prostu    wybiegła   z   hukiem   zatrzaskując   drzwi.  Każdy    był    jak 

     sparaliżowany, nikt  nie    wiedział  co   się    dzieje.   Nie  myśląc   racjonalnie  ruszyłem   za    nią 

     zostawiając   odrętwiałych  przyjaciół    w    salonie. Coś  musiało  się  stać . . .  coś   poważnego, 

     miałem złe przeczucia . . . 

     _____________________________________________________________________________

     Siemsoon Skarby! : * Dawno mnie  tu   nie   było   za   co   przepraszam. Wyjazd   do   Londynu,  

     powrót,   poprawianie    ocen   ..   potem    znowu    coś   -   brak   weny . TAK   STRASZNIE 

     PRZEPRASZAM. Jest mi jednak  przykro   że   jest   was   tu   coraz mniej..ostatni rozdział = 31

     kom. Co  się   z   Wami   dzieje?   Nie   ciekawi    was   już  ten   blog? Wiem,  że   teraz   trochę  

     przymulam..ale to tylko chwilowe, muszę   wszystko   sprostować,  poukładać   bo   przyznajcie

     że w   poprzednich   rozdz.  bardzo   dużo   się   działo. Więc   teraz   trochę   nudy,nudy..potem 

     znowu BUM! i   coś   się   wydarzy : )) Cóż..  .nad   TYM   rozdziałem   siedziałam   dłużej   niż 

     zazwyczaj - starałam  się   jeszcze   bardziej   tylko   po to by wam się podobało. Dlatego błagam.

                                                     PRZECZYTASZ=SKOMENTUJ 

    Dwa głupie słowa a tak wiele znaczą : ** Zdjęcia z Londynu znajdziecie   w   zakładce   LONDYN

    Nie są rewelacyjne xdd ale   jakieś   są : ))   Oglądajcie,   jeśli   chcecie. + Mam   dla   Was   małą

    ofertę. Kupiłam   2   pary   spodenek  i  oby   dwie   chcę   sprzedać. Jedne   za   duże, drugie   za 

    krótkie.Kupiłam je w Londynie w Primarku .. nie   nosiłam   ich  ani   razu, mają   jeszcze   metki.

     Obydwie   pary   są   dżinsowe ( jedne   jaśniejsze   drugie   ciemniejsze  ) Pierwsze    to   rozmiar 

     36 drugie- 38 : )) Mają ćwieki .. (te drugie mają ich więcej) Wstawię  zdjęcia   jeśli   znajdą   się

     chętni do zakupu. SPRZEDAM   TANIEJ  NIŻ JE KUPIŁAM : )  Zainteresowani-pisać  w   kom.